Andrzej Duda zapowiedzial podpisanie noweli ustawy o IPN odsyłając dwa jej artykuły do Trybunału Konstytucyjnego w trybie następczym. Ten tryb jest istotny, nie jest zatem trybem prewencyjnym, a więc ustawa wchodzi w życie z niekonstytucyjnymi przepisami karnymi.
Międzynarodowy kryzys wokół ustawy ujawnił siłę polskiego antysemityzmu, który odżył i konsoliduje się, nie będzie możliwe zapędzenie go z powrotem jak dżinna do przestrzegania poprawności politycznej. Tak jak w okresie międzywojennym, nacjonalizm zaczeka na sposobne chwile, aby podpalić stodołę z zapędzonymi do niej przeciwnikami – niekoniecznie ze względu na rasę.
Pisowska ustawa spowodowała większe spustoszenie w emocjach niektórych Polaków niż antyuchodźcza polityka rządu Szydło i Morawieckiego. Wystarczy zaglądnąć na kanały TVP, badź na prawicowe strony internetowe, aby się o tym przekonać.
Odesłanie dwóch artykułów do Trybunału Konstytucyjnego, w którym zasiada trzech sędziów dublerów, a prezes Julia Przyłębska nie trzyma przyzwoitych standardów profesji sędziowskiej, rządzi zaś Mariusz Muszyński (Donald Tusk jest dla niego bandytą, zaś Katarzyna Lubnauer, Ryszard Petru i inni nadają się ze względu na nazwiska najwyżej do Bundestagu), ukaże światu poczynioną przez PiS demolkę w tej instytucji mającej strzec Konstytucji.
Duda kolejny raz naruszył Konstytucję w zamiarze ewentualnym, bo odesłanie dwóch artykułów przewiduje niekonstytucyjność i jest wyrazem godzenia się na całość, gdyż nowela wchodzi w życie.
Duda chciał pokazać się jak Salomon, przed którym stanęły dwie matki, kobiety spierały się o dziecko. Król żydowski chciał je pogodzić, „sprawiedliwie” rozcinając mieczem dziecko na pół. Wowczas prawdziwa matka ustąpiła.
Zaś Duda aktem podpisania ustawy i odesłania artykułów do TK rozciął „sprawiedliwie” ustawę, uśmiercił rozum polityczny. Postawa Dudy jest podatna na negatywne interpretacje swojej osoby poprzez uniwersalne mity, nie jest w stanie podołać ciężarom prezydentury, jak Syzyfowi odpowiedzialność ciągle wymyka mu się z rąk. Z takim ułomnym charakterem nie jest mu po drodze z żadną trudnością. Duda to nie leader, a ledwie chearleader, o czym naocznie się przekonamy, oglądając jego wygibasy na twarzy podczas transmisji z zimowych igrzysk w koreańskim Pjonczangu.
Wieniawa 
Raczej jak Salamon. To odwołanie sie do zapomnianego nieco dziś I sekretarza KC PZPR Gomułki (chociaż w swoim czasie traktowany był – krótko, bo krótko, ale zawsze- jako zbawca Polski), który lubił powtarzać, że z pustego i Salamon nie naleje, a ponieważ aktualny zbawca Polski, pierwszy sekretarz KC PiS, coraz wyraźniej, zarówno w praktyce, jak retoryce nawiązuje do swego poprzednika, to może i ten Salamon bylby bardziej na miejscu. Tym bardziej, ze ten Salomon może się brzydko kojarzyć, a przecież Duda dopiero co zgodnie z zaleceniami łysych karków z ONR „zdjął jarmułkę” i podpisał, co mu kazano.
W tej sytuacji konflikt polsko-izraelski na pewno będzie narastał